 |
| [źródło zdjęcia] |
Andropauza to pojęcie obejmujące szereg zmian zachodzących w ciele i życiu dojrzałego mężczyzny. Proces ten porównywany jest z menopauzą u kobiet, lecz w rzeczywistości znacznie się do niej różni. Andropauza wiąże się najprawdopodobniej ze stopniowym obniżaniem się stężenia testosteronu we krwi i zachodzi powoli, czasem nawet w sposób niezauważalny. Czas wystąpienia oraz nasilenie objawów związanych z andropauzą różnią się u poszczególnych mężczyzn i są związane z predyspozycjami genetycznymi oraz trybem życia.
Okres przekwitania u mężczyzn wiązany jest najczęściej ze zmianami hormonalnymi. Niektórzy specjaliści traktują jednak męskie klimakterium jako następstwo miażdżycy tętnic mózgowych. Rozbieżność w opiniach wynika najprawdopodobniej z niespecyficznych objawów i trudności w wyodrębnieniu konkretnych patologii.
Mężczyźni przechodzący andropauzę mają zwykle spowolniony metabolizm, co uwidacznia się przez przybierania na wadze oraz zmniejszenie masy mięśniowej. Ważne jest, aby panowie przechodzący przekwitanie kontrolowali ciśnienie tętnicze, gdyż jednym z objawów andropauzy jest nadciśnienie. Podobnie jak u kobiet, w przypadku męskiego klimakterium, mogą zdarzyć się nieprzyjemne odczucia związane z termoregulacją, osłabieniem organizmu, zmęczeniem oraz dolegliwościami bólowymi.
Męskie klimakterium wiązane jest często ze zmniejszeniem aktywności seksualnej. Problemy z erekcją i obniżone libido mogą mieć podłoże w spadku poziomu męskich hormonów i przeroście prostaty. Do objawów andropauzy należy również zaliczyć obniżenie nastroju, rozdrażnienie czy nerwice. Bardzo charakterystyczne dla męskiego klimakterium są także problemy ze snem.
W celu łagodzenia objawów andropauzy stosuje się leczenie objawowe, ważnym elementem jest również zadbanie o zdrowy styl życia, unikanie używek i wprowadzenie odpowiedniej suplementacji. Suplementacja kliniczna pozwala na skuteczną poprawę stanu zdrowia i samopoczucia pacjenta. Na podstawie wywiadu lekarskiego oraz otrzymanych wyników badań przygotowywany jest indywidualny plan terapeutyczny, który uwzględnia zarówno suplementacje doustną jak również infuzyjną. Metodyka ta pozwala nam szybko uzupełnić niedobory oraz zmniejszyć nasilenie objawów, które występują na skutek stresu, zmęczenia lub choroby. Pomocne może okazać się hobby lub wprowadzenie systematyczności w codzienne życie.
Wraz z wiekiem zmienia się czynność jąder oraz układu podwzgórzowo- przysadkowego, co prowadzić może nawet do hipogonadyzmu. Należy jednak podkreślić, że andropauza nie oznacza najczęściej drastycznych zmian. Zwykle stwierdzenie andropauzy jest możliwe dopiero na podstawie podstawie badań hormonalnych i biochemicznych próbki krwi, a mężczyzna pozostaje całkowicie płodny. Czasami jednak płodność ulega obniżeniu. W takich przypadkach możliwe jest zastosowanie hormonalnej terapii uzupełniającej. Terapię hormonalną androgenami stosowało się kiedyś głównie w leczeniu hipogonadyzmu pierwotnego i wtórnego, a także przy leczeniu opóźnionego dojrzewania płciowego. Obecnie hormonalna terapia uzupełniająca znalazła zastosowanie w w sytuacjach zmniejszenia płodności, dla poprawy jakości nasienia oraz w leczeniu objawów męskiego klimakterium.
Podstawowym hormonem stosowanym w hormonalnej terapii uzupełniającej jest testosteron. Wyrównanie jego poziomu pozwala na przywrócenie libido i poprawę sprawności seksualnej. Kuracja testosteronem korzystnie wpływa na nastrój, reguluje poziom cholesterolu, poprawia przyrost masy mięśniowej. Wskazana może być też terapia hormonem wzrostu (somatotropiną), która przyczynia się do obniżenia poziomu złego cholesterolu, sprzyja redukcji masy ciała, poprawie gęstości kości oraz korzystnie wpływa na układ krwionośny. Działanie przeciwdepresyjne i poprawiające nastrój ma uzupełnienie niedoboru DHEA (dehydroepiandrosteronu) czyli hormonu produkowanego przez korę nadnerczy. Ma on za zadanie stymulować produkcję testosteronu i estrogenów.
O zastosowaniu terapii hormonalnej zawsze decyduje endokrynolog lub androlog. Wprowadzenie hormonów poprzedzone jest zawsze szczegółowym wywiadem i diagnostyką. Przeciwwskazaniem jest między innymi nowotwór prostaty i sutka. W czasie trwania terapii konieczne jest regularne monitorowanie stanu zdrowia. Lekarz może zlecić kontrolne badania krwi, moczu, badanie gruczołu krokowego z analizą PSA oraz kontrolne USG.
